Nudge

Nudging wint nog altijd aan populariteit. Sinds het invloedrijke gedragsboek 'Nudge' in 2008 uitkwam, wordt het vooral breed omarmd en gebruikt door de (semi-)overheid als dé nieuwe strategie om burgers te verleiden tot 'goed' gedrag. Gedrag dat in het belang is van het individu en de maatschappij. Nudging is daarmee al enkele jaren het vlaggenschip voor de toepassing van gedragswetenschap. Tegelijkertijd blijkt uit de praktijk dat nudging lang niet altijd goed werkt. Vandaar dus de vraag, is het succes van nudging vooraf te voorspellen?

Nudging is een van de meest besproken beïnvloedingstechnieken van de afgelopen tien jaar en enorm populair bij overheden en bedrijven als strategie om gedrag van burgers, werknemers en consumenten te sturen. Sinds in 2008 het boek 'Nudge: Improving Decisions about Health, Wealth, and Happiness' verscheen, is er veel geschreven over hoe mensen via kleine aanpassingen in de keuze-architectuur volledig vrijwillig kunnen worden gestuurd richting gewenst gedrag. Maar is nudging wel echt zo effectief? 

Met enkele eenvoudige (en goedkope) aanpassingen aan de aanmaningsbrief slaagde de Belgische Belastingdienst erin om in twee weken tijd  18,7 miljoen euro aan achterstallige belastingen te innen. Wat kunnen we hiervan leren als het gaat om het presenteren van je belangrijkste boodschap?

Als mensen moeten we voortdurend keuzes maken. Maar hoe kiezen we? Recente gedragseconomische onderzoeken laten zien dat de manier waarop keuzes gepresenteerd worden een enorme invloed heeft op onze beslissingen. Marketeers en creatieve professionals maken al decennialang gebruik van de keuzearchitectuur om de consumenten bij hun keuzeprocessen te begeleiden. Door het succes van deze technieken is er de laatste jaren in de publieke en non-profit sector een groeiende aandacht voor ontstaan. Daarin draait het om de vraag wat deze kennis over menselijk keuzegedrag kan betekenen voor publieke en sociale organisaties?