Employee Advocay

Alleen als organisaties flexibele werkmodellen omarmen en medewerkers zelf kunnen bepalen waar en wanneer ze werken, dan kunnen ze in de toekomst succesvol zijn. Dat schrijft Tim Minahan, die voor Harvard Business Review de wensen en verwachtingen van de workforce uiteen zette.

Als de drivers die belangrijk voor ons zijn worden gestimuleerd, ervaren we een prettig gevoel van welbehagen en geluk. Hoe meer een merk appeleert aan die drivers, hoe hoger de aantrekkelijkheid van een merk, het brand appeal. Als je weet hoe aantrekkelijk je merk is en hoe je het aantrekkelijker kunt maken, kun je de stap maken naar gedragsverandering via gewoonten die op een natuurlijke manier in je leven passen. Die nieuwe gewoonten kun je voeden en aanwakkeren. 

Dat sterke bedrijven niet vanzelf ontstaan, zal geen verrassing zijn. Daniel Coyle combineert in zijn boek 'De bedrijfscultuur-code' wetenschappelijke inzichten met leiders van wereldklasse en legt uit hoe verwachtingen overtroffen worden. Omdat cultuur continu in beweging is, werkplezier bijdraagt aan een betere wereld en ieder individu daarbij het verschil kan maken, deel ik in deze blog de inzichten die ik opdeed uit dit boek. Je hoeft geen leider te zijn of leiding te geven om positief bij te dragen aan levens van anderen. Als je gedrag opvalt en mensen inspireert, creëer je vanzelf een olievlek.

Trotse en betrokken medewerkers zijn de beste merkambassadeurs. In woord en daad dragen zij organisatiewaarden uit. Dat weet iedere merkexpert. Mensen willen anderen waarschijnlijk maar wat graag vertellen over hun werk wanneer zij eigenaar zijn van een biologische lunchroom, of wanneer zij werken als activist bij een NGO. Echter, dat is niet voor alle beroepen even evident. Welke rol speelt het organisatiemerk voor medewerkers in gestigmatiseerde beroepen zoals vuilnisman, slachter, schoonmaker of sekswerkers?

Ik sprak laatst een medewerker van een IT-bedrijf waar ze een ruimte vol introverte mensen hebben: donker en gevuld met stille nerds die naar flikkerende schermpjes kijken. Daarnaast is een lichte ruimte vol extraverte mensen die de hele dag luidkeels klanten aan het bellen zijn. Mijn vraag aan haar was simpel: een van die twee ruimtes is er over twee jaar niet meer, welke denk jij?