Duurzaamheid

Op dit moment komen veel belangrijke grondstoffen voor computers of mobiele telefoons uit China. Daar liggen de aders, waardoor het rendabel is ze uit de grond te halen. Probleem: de middenklasse van Azië groeit razendsnel. En al die mensen willen straks ook allemaal een mobieltje of een computer. Dan is het maar de vraag of Europa nog grondstoffen kan kopen. "We stevenen af op grondstofschaarste. Daarom moeten we onze grondstofketens in Europa beter gaan borgen. Dat houdt onze welvaart op niveau. Als we dat niet doen, dan hebben we echt een probleem”, aldus Niels Wagemaker van Circular Industries. 

We hebben het weer gehad: Sinterklaas en de Black Friday er aan vooraf. Waar grote spelers de draagkracht hebben om flink te strooien met bunkerprijzen, hebben de kleinere spelers dit vaak niet. Meedoen lijkt de enige optie. Want als bij de buren voor de helft van de prijs geshopt kan worden, werkt de kleine ondernemer zichzelf de markt uit. Of is er toch een alternatief? Je als organisatie uitspreken tegen het consumptiegeweld – een strategische zet in de positionering van je merk.

Shell kreeg er van langs bij Zondag met Lubach, met een boemerang die het bedrijf terug kon verwachten. BP werd op social media ook al digitaal om de oren geslagen. Waarom? Beide bedrijven uit de Top 20 van meest vervuilende bedrijven ter wereld, kwamen met campagnes voor het terugdringen van CO2 – of althans 'het inspireren daartoe'. Dat kwam ze op een lading hoon te staan, waarbij ik mezelf vooral afvroeg: zagen ze dat nou echt niet aankomen?

De klimaatcrisis zet niet alleen het politieke debat op scherp, maar ook hoe het bedrijfsleven zich duurzaam positioneert. Multinational Shell loopt als geen ander op eieren, getuige het protest tegen het Generation Discover Festival en de sponsoring van Concertgebouw. Hoe ga je daar als merk mee om?

Een eerlijke boodschap werkt misschien wel beter dan de boel verbloemen met duurzaamheid- en purpose-marketing, als het gaat om 'slechte' producten. Slechte producten worden niet beter door ze minder slecht te maken. Misschien wordt er juist minder bier verkocht als in bier niet vijf, maar acht procent alcohol zit. Misschien stoppen mensen wel eerder met roken als filtersigaretten verboden worden. Misschien scoor je dan niet zo goed op de Schaal van Wortel, maar dan ben je wel oprecht. 

Veel merken benadrukken de natuurlijke herkomst van hun producten of ingrediënten, zoals Benbits met hun '100 procent natuurlijke kauwgom', Maggi met 'kippenbouillon met natuurlijke ingrediënten', de 'Puur Natuur'-productlijn van Albert Heijn en de 'Natuurlijk Lekker'-mixen van Knorr. Psychologen en biologen zochten uit waarom mensen 'natuurlijk' nou eigenlijk zo waarderen.

Coca-Cola kiest de komende jaren voor gezond, duurzaam en voor grote maatschappelijke betrokkenheid. Is dat marketing of zijn het integere intenties? We gaan in gesprek met Ben Bijnens, country director Coca-Cola Nederland.

Recent is de Nederlandse Rijksoverheid gestart met een langlopende klimaatcampagne. Onder de titel 'Iedereen doet wat' maakt de campagne duidelijk dat iedereen iets kan bijdragen: groot of klein. De campagne maakt heel slim de duurzame norm default door niet de vraag te stellen óf mensen iets kunnen doen voor het klimaat, maar wát ze kunnen doen. Een recente studie toont echter aan dat zelf iets kleins doen mogelijk indirect een negatief effect heeft op de steun voor vergaande, impactvolle overheidsmaatregelen.

Elke Nederlander verspilt 50 kilo voedsel per jaar. Zonde natuurlijk, want bij elkaar is dat een paar miljard kilo aan eten. Om deze verspilling tegen te gaan, is deze nieuwe campagne gelanceerd met het geanimeerde poppetje Becky.

In Nederland zijn in de wet kwaliteitseisen voor voedsel vastgelegd. Vaak een goede zaak, maar het leidt ook regelmatig tot vreemde situaties. Zo mochten in de zomer van 2018 de pruimen van boer Kees niet worden verkocht omdat die, door de droogte, een paar millimeter te klein zouden zijn. Jaarlijks wordt zeker 10 tot 15 procent uitstekend eetbaar voedsel vernietigd, omdat het niet aan de normen voldoet. Kromme komkommers, paprika’s met uitstulpingen en tomaten die niet perfect rond zijn, halen nooit de winkel. Kromkommer probeert daar wat aan te doen. 

Consumenten maken zich zorgen over het milieu en geven dan ook steeds meer geld uit aan duurzame producten, maar profiteert het milieu hier ook altijd van? Onderzoek laat zien dat consumenten hun duurzame consumptiegedrag soms gebruiken als een excuus om zich vervolgens wat minder duurzaam te gedragen. Hoe gaan we dit negatieve effect tegen?

De kledingindustrie is uitermate vervuilend. De snelle omloop zorgen ervoor dat de productie in deze branche op nummer twee van de meest vervuilende ketens ter wereld staat. Het kopen van tweedehands kleding kan daar verandering in brengen. Die kleren zijn immers al geproduceerd. The Next Closet speelt in op die beweging. "We zijn een online marktplaats voor tweedehands merkkleding. We maken het heel makkelijk om je kleren online te verkopen of nieuwe kleren te kopen. Zo willen we de textielketen aanpakken", aldus founder en CEO Thalita van Ogrop.

Duurzaamheid is een hot item, én terecht. We consumeren te veel: meer dan 1,6 keer de capaciteit van de aarde. En daar voel ik me als mens, maar zeker als marketeer, schuldig over. Ik verleid potentiële klanten tot een aankoop. Ik stimuleer de overconsumptie en wat me opvalt – misschien onterecht – is dat er in marketingboeken, opleidingen en op marketingblogs nog te weinig aandacht voor duurzaamheid is. En vooral voor de toegevoegde waarde die een marketeer kan hebben.

Wie voor zijn werk reist, krijgt nog vaak informatie uitgeprint mee. "Dat werkt prima, maar het probleem is dat die informatie statisch is. De Roadmap-app begrijpt hoe laat de vlucht gaat, wat de verkeerssituatie is, waar het hotel ligt en hoe je je namens het bedrijf moet gedragen: dus veilig, niet te veel geld uitgeven en leren van je collega’s", aldus Jeroen van Velzen, CEO en co-founder van Roadmap. 

Het begon zo mooi. Ik bestelde een laptop met een muis. Een paar dagen later zit ik midden in een ethisch dilemma. Klantvriendelijkheid lijkt dwars te staan op duurzaamheid. Niet alleen bij Coolblue, maar bij vele webshops. Waarom hoef ik mijn muis niet te retourneren en kreeg ik toch mijn geld terug? Is dat een goede ontwikkeling?