Algoritmes

Het goede voornemen van Mark Zuckerberg? Een virtuele butler bouwen op basis van artificial intelligence (A.I.). De snelheid waarmee A.I. zich ontwikkelt neemt zienderogen toe. Steeds meer intelligente en zelfdenkende software agents zijn in staat om over de rug van de data die we overal achterlaten zelfstandig met ons te interacteren en ons op de menselijke maat te bedienen.

Het idee dat een kunstmatig brein met dat van de mens kan gaan concurreren leeft al vele jaren. In 2016 is het op de kop af zestig jaar geleden dat computerwetenschapper John McCarthy voorstelde om in de zomer met tien man twee maanden lang op de campus van het Dartmouth College te gaan werken aan Artificial Intelligence (AI).

En nu is er dan die opwinding in de markt: na decennialang werken aan concepten zijn de tools eindelijk voorhanden om die visie te realiseren. We ontwikkelen nieuwe cognitieve systemen: zelflerende computers die in mensentaal kunnen spreken en die ons beter leren kennen dan wie of wat dan ook.

Net als de voorgaande edities was ook de negende editie van Data Donderdag weer drukbezocht. Volgens Rutger Wetzels, partner bij Anchormen en mede-initiatiefnemer van de tweemaandelijkse Data Donderdag, neemt de interesse in het combineren van big data en data science merkbaar toe. Op Data Donderdag komen vooral concrete praktijk- en klantvoorbeelden aan de orde. Ook tijdens Data Donderdag op 8 oktober 2015 bij Rockstart in Amsterdam werden weer een aantal interessante cases besproken. In dit artikel een verslag van deze interessante avond.

Vorige week vond in Orlando de jaarlijkse Gartner Symposium/ITxpo 2015 plaats. Naast de 10 belangrijkste technologietrends voor 2016, maakt het beroemde analistenbureau tijdens dit evenement ook haar visie voor de komende jaren bekend. Net als voorgaande jaren trapte Peter Sondergaard, senior vice president en global head of research, het symposium af. In zijn openingskeynote las hij in heldere woorden van de teleprompter voor hoe de toekomst van bedrijven eruit ziet.

Elk jaar presenteert onderzoeksbureau Gartner een heleboel lijstjes. Een van de meest prominente is de top tien van strategische technologietrends voor het komende jaar. Het rapport is gisteren gepresenteerd tijdens het Symposium/ITxpo-evenement in Orlando. Het belangrijkste thema in de lijst is de verdere samensmelting van fysieke en virtuele werelden, onder meer door sensoren en netwerken die meer gaan samenwerken. Daarnaast is ook de toenemende impact van algoritmes een belangrijk thema. 

Auteur Eli Pariser beschrijft in zijn boek 'The Filter Bubble' (2011) hoe zoekmachines en sociale netwerken ervoor zorgen dat we als het ware in een digitale echoput leven. Door de sterk verbeterde personalisatie en door mensen met dezelfde interesses te volgen, krijgen we alleen nog maar het nieuws te zien dat we zelf willen horen. Deze persoonlijke digitale bubbel verkokert en verblindt de gebruiker steeds meer: “It’s your own personal, unique universe of information that you live in online. What’s in it depends on who you are and what you do. But the thing is, you don’t decide what gets in, and you don’t see what gets edited out.” Serendipiteit bestaat in deze gefilterde wereld niet meer. Alles is voorgekauwd en op maat gesneden. Pariser zet hier zijn vraagtekens bij. Nicholas Carr vraagt zich in zijn boek 'The Shallows' (2010) zelfs af of we er niet dommer van worden: “Is Google Making Us Stupid?”.

Een wereld zonder big data is niet meer voor te stellen. Er zijn nog maar weinig mensen die dagelijks geen beslissing maken op basis van techniek. Bedrijven baseren belangrijke beslissingen op basis van data en gebruikers spenderen een groot gedeelte van hun dag op basis van data. Helaas is het voor veel mensen niet duidelijk hoe deze techniek werkt, welke data worden opgeslagen en hoe je als consument invloed kunt uitoefenen. Is het tijd voor meer transparantie en controle? 

Volgens Wikipedia is een eindbaas een door kunstmatige intelligentie bestuurd personage dat in computerspellen verslagen moet worden om een bepaald deel van een spel af te sluiten. Meestal zijn deze eindbazen niet al te slim en worden ze na een paar ronden vechten met de grond gelijk gemaakt. Deze allereerste eindbazen zijn slechts kinderspel vergeleken met de algoritmes die ons hedendaagse leven besturen.