Karel Kolb

Lang voordat ik samen met Willem Feeder Media begon werkte ik als hoofd advertentieverkoop bij zondagsblad Het op Zondag in Leiden. Op een damesfiets langs de slager en de bakker voor het advertentiemateriaal en vrijdagochtend om 7 uur de pagina´s in elkaar plakken in de prepressstudio. Die tijden liggen ver achter ons. Online liggen voor deze lokale specialisten inmiddels grotere kansen dan voor reguliere dagbladen. De inkomsten komen dan echter niet meer, zoals in print, (alleen) uit advertenties.

In mei bestelt meneer X een set speakers bij webshop 4allclients.com. Hij doet dat omdat de speakers op voorraad zouden zijn en betaalt vooruit, met iDEAL. De betalingsbevestiging meldt vervolgens dat de speakers momenteel niet leverbaar zijn, reden voor meneer X om de bestelling meteen te annuleren. Twee maanden en vele mailtjes later staakt meneer X de strijd: hij is opgelicht door 4allclients. Dat hij niet de enige is is een schrale troost. Liever zou hij zien dat iDEAL 4allclients.com in de ban doet en daarmee argeloze kopers beschermt. Daarom stuurt hij een mailtje naar iDEAL.

Begin juni verscheen er in de Telegraaf een groot artikel over huizensite Brixter.nl, een nieuw project van TGM. De krant van wakker Nederland vormde zo een prima uithangbord voor deze spannende site waarop iedere woningbezitter zich rijk kan rekenen. Het liep allemaal een beetje anders.

Zoals te verwachten lokte het artikel massa´s mensen naar internet om Brixter te gaan bewonderen. Er kwamen zelfs zoveel mensen op af dat de site een tijdje op zwart ging. Na het bijplaatsen van een extra server was dat probleem verholpen. Brixter liet verder weinig aan het toeval over en zette groot in op Google AdWords. Met zoveel aandacht voor een nieuwe site zal elke uitgever zich in zijn handen knijpen. Ik heb echter de indruk dat het artikel in de Telegraaf te vroeg verschenen is.

In Copyright Notice, juridisch bulletin voor NUV-leden, wordt deze maand een nieuwe zoekmachine aangekondigd. De Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) komt met een dienst die schending van het auteursrecht van haar freelanceleden op internet opspoort. Wanneer de zoekmachine van start gaat wordt niet vermeld, wel hoe een en ander in zijn werk zal gaan.

Voor een artikel over internetrecht kwam ik de namen Dirk Visser en GasPedaal.nl verschillende keren tegen. Visser is hoogleraar Intellectueel eigendomsrecht aan de Leidse universiteit, GasPedaal.nl is een metazoekmachine voor tweedehands auto´s. Zoekmachines zijn regelmatig onderwerp van discussie binnen uitgevershuizen en andere contentproducenten. Visser toont in verschillende publicaties aan dat zoekmachines in de praktijk vrij spel hebben waar het gaat om het aggregeren van andermans content. Zelfs het databankrecht lijkt daarbij niet meer heilig.

Naar aanleiding van een workshop mobile advertising in Emerce waarin een kritisch geluid over pluk kreeg ik vandaag een mailtje. Maarten Roerink, managing director van pluk, schrijft daarin dat L1 (regionale omroep Limburg) de eerste klant is die een licentie neemt op de pluk software. L1 kan daarmee onder eigen vlag pluk diensten aan adverteerders aanbieden.

In het boek Het tachtig/twintig principe stelt auteur Richard Koch o.a.: “Het 80/20 principe - 80% van het resultaat (de output) komt voort uit slechts 20% van de oorzaken (de input) - is het leidende principe van zeer effectieve mensen en organisaties”. Hij heeft dit overigens niet helemaal zelf bedacht, de Italiaanse econoom Vilfrede Pareto legde in 1897 de basis voor deze stroming. Na een paar hoofdstukken te hebben gelezen begint het boek mij steeds meer te overtuigen. Om wat ik lees ook aan de praktijk te toetsen heb ik een aantal van mijn AdWords-campagnes eens onder de loep genomen.

Vroeg Marco zich begin dit jaar nog af of ilse media de burgerjournalistiek zou laten voor wat het is, een persbericht van vandaag geeft duidelijk antwoord. Nu.nl en Buurtlink gaan samenwerken. Volgens het persbericht steunt Nu.nl de doelstelling van Stichting Buurtlink (verbeteren van de sociale cohesie in Nederland). Nu.nl stelt mensen en advertentieruimte beschikbaar voor het verbeteren en promoten van Buurtlink.nl. In ruil daarvoor biedt Buurtlink informatie over de eigen woonomgeving gebaseerd op postcode.

Gebruikers die op democratische nieuwssite eKudos artikelen toevoegen doen dat o.a. via een handige bookmarklet. Wat nieuws is? Dat is aan de bezoeker. De een plaatst een link naar een leuke foto, de ander verwijst naar zijn nieuwste blogpost. Zelf vraag ik me weleens af of alles maar gekudood (of genujijd, gedigged of…) moet worden. Bij wijze van experiment kudo ik daarom sinds deze week af en toe een tweet (voorbeeld). Wat vind jij: zijn microblogposts nieuwswaardig genoeg om ´gekudood´ te worden?

Het blijft tobben met online businessmodellen. Dat is voor uitgevers van kranten en tijdschriften niet anders. Kijk maar naar de stukken hier op Marketingfacts, over onderzoek naar businessmodellen voor websites van dagbladen en het einde van het abonneemodel voor de krant op internet. Toch zijn de meeste uitgevers doordrongen van de noodzaak om ook online financieel gezond te worden. Gelukkig hoeven ze het allemaal niet alleen te doen, bedrijven zoals die waar ik werk denken graag mee.

In de nieuwste editie van Vakblad wordt VNU Media topman Erik Hoekstra gevraagd naar de toekomstplannen van zijn bedrijf. Met de overname door het Engelse 3i zijn de Europese ambities van VNU Media volgens Hoekstra bijgesteld. Activiteiten in het buitenland worden of zijn verkocht. VNU Media heeft dus besloten zich volledig te focussen op Nederland. Welke doelen heeft het bedrijf nu voor ogen?

Zoals ik ook vorige maand weer op een bijeenkomst voor vakuitgevers hoorde wordt internet steeds meer gebruikt om je (digitale) identiteit uit te dragen. Door reacties op fora, blogs en Twitter achter te laten. Door je mening over artikelen te geven middels eKudos en Digg. Dat is niet alleen uit ijdeltuiterij denk ik: beroepsmatig kun je op deze manier ook onderwerpen of kennisgebieden claimen door er veel over te roepen/schrijven/bloggen. Hoe kun je daar als (vak)uitgever je voordeel mee doen?

Uit Engels onderzoek is gebleken dat we zinnen probleemloos blijven lezen als de woorden ´mixed up´ zijn. Zolang het woord maar de juiste letters bevat, en de eerste en laatste letter op de juiste plek staan. Zo heb je deze titel hopelijk herkend als: Relevante varianten volgens Google.

Ook Google AdWords heeft de literatuur erop nageslagen, zo blijkt uit een kleine steekproef. De zoektermen shcluedn, dureawaredr, geokdoop leenn, nueiwe atuo en lagaste lneing leveren elk een trits gesponsorde koppelingen op van geldverstrekkers. Dat levert voor advertenties die met keyword insertion werken soms rare titels op. Wat staat hierover in de voorwaarden van AdWords? Niets.

Beide definities voor brede zoektermen (breed en extra breed) reppen enkel van ´synoniemen en relevante varianten´. Behoren spelfouten daartoe? Vermoedelijk wel, zie de resultaten van de zoekopdrachten hierboven. Maar hoe zit het dan met de richtlijn dat Google advertentieteksten met spelfouten kan afwijzen? Mogen adverteerders geen fouten maken, en zoekers wel? Het blijft onduidelijk, getuige mijn advertentietitel ´Nueiwe atuo?´, die gewoon getoond wordt als je op ´nueiwe atuo´ zoekt. Voorlopige conclusie: adverterende kredietverstrekkers laten keyword insertion maar liever links liggen.

Vanmiddag organiseerde het Nederlands Uitgeversverbond (groep UVW) een minisymposium met als titel Uitgeversprikkels. De onderkop was al even lenteachtig: Inspiratie en innovatie door web 2.0 en mobiele technologie. Sprekers waren Hans Appel (CTO Sun), Arjan van ´t Hof (oprichter JobNews en nu directeur YellowMind) en Gijs Vroom (uitgever Emerce). In een warm Rosarium schudde met name Appel eens flink de kussens op. Uitgevers, kom uit die ivoren torens en ga twitteren, diggen en syncen!

Zag vanmorgen bij het openen van Mijn Klantencentrum (AdWords) dat Google een nieuwe biedoptie heeft toegevoegd: bieden volgens voorkeurskosten. Google zelf legt het systeem als volgt uit:

Bieden volgens voorkeurskosten is een nieuwe manier om de kosten van uw AdWords-advertenties te beheren. U selecteert de gemiddelde prijs die u wilt betalen per klik (een gewenst CPC-bod) of per duizend vertoningen (een gewenst CPM-bod). Het AdWords-systeem werkt vervolgens automatisch toe naar deze doelprijs. Als uw analyse bijvoorbeeld laat zien dat een klik op uw zoekwoordgerichte advertentie uw bedrijf € 0,75 waard is, kunt u een gewenst CPC-bod instellen van € 0,75. Het AdWords-systeem past vervolgens uw bod op afzonderlijke advertentievertoningen aan om de werkelijke gemiddelde kosten per klik zo dicht mogelijk € 0,75 te laten benaderen. Uw advertentie wordt mogelijk op een aantal verschillende posities geplaatst terwijl het systeem ernaartoe werkt uw werkelijke kosten te realiseren.

Zoals Google zelf al aangeeft op de volgende infopagina´s is deze optie niet voor elke campagne geschikt. Ook het voorbeeld hierboven geeft dat aan. Zelf ga ik zeker met deze optie experimenteren. Denk bijvoorbeeld aan klanten die zelf ads op CPM-basis verkopen en AdWords gebruiken om views te genereren. Daarbij is precies duidelijk hoeveel een klik maximaal mag kosten om geld te verdienen aan de eigen CPM-ads. Kijk voor meer informatie in het Google AdWords helpcentrum.