Dianne Joosten

In de meeste organisaties (MKB) is finance een stafafdeling, die zich dienstbaar opstelt. Marketing is niet altijd een officiële stafafdeling, maar wordt vaak wel zo behandeld. Beide afdelingen hebben intern soortgelijke uitdagingen. Ze hebben meer in hun mars, maar het komt er niet altijd uit. Wat als die twee afdelingen nadrukkelijk samenwerken en hun stempel op de strategie drukken?

Duurzaamheid is een hot item, én terecht. We consumeren te veel: meer dan 1,6 keer de capaciteit van de aarde. En daar voel ik me als mens, maar zeker als marketeer, schuldig over. Ik verleid potentiële klanten tot een aankoop. Ik stimuleer de overconsumptie en wat me opvalt – misschien onterecht – is dat er in marketingboeken, opleidingen en op marketingblogs nog te weinig aandacht voor duurzaamheid is. En vooral voor de toegevoegde waarde die een marketeer kan hebben.

Bij marketing kijk je naar je eigen kwaliteiten en naar wat je klanten willen, maar het is ook belangrijk om te weten wat je concurrenten doen. Ik merk de laatste maanden dat sommige bedrijven het "niet relevant vinden" wat de concurrent doet. Of dat ze geen concurrentie-analyse willen maken, want ze willen de concurrent niet nadoen. Maar is dat terecht? Is het echt niet relevant wat jij van de concurrent vindt? Of wat de klant van jouw concurrent vindt?

George Clooney voor Nespresso, Sylvester Stalone voor Remia, Sarah Jessica Parker voor Blokker, een Instagram-Beauty Squad met een grandioos bereik of die hardloop-Instagrammer met 18.000 volgers voor Vifit Sport? Het ene merk gebruikt een acteur, een sporter of een artiest – een celebrity met populariteit – de ander gaat voor de influencer met de enorme achterban. Terwijl we steeds meer lezen over influencers, rijst de vraag wat het verschil is met celebrity endorsers. Is er wel echt een verschil? En vervangt de één de ander?