Stef Heutink

Steeds vaker geef ik de masterclass ‘Digitaal leiderschap’ en daar zit een stukje in over goeroes. Ik doel op de boekjesschrijvers, zij die het geld maken door vergezichten te presenteren in waarheden. Altijd leuk en vaak inspirerend. Lekker veilig (geen gedonder in eigen land) geef ik geen Nederlandse voorbeelden maar houd het bij types als Godin en Sinek. Maar vandaag even niet.

Een boek over Contentmarketing en dit keer op niveau. Een goed overzicht met alle cases, onderbouwingen en onderzoeken die er maar zijn gedaan. Maar het blijft voor mij een worsteling met het begrip zelf.

Inmiddels weet iedereen die dit leest dat Microsoft Linkedin wil overnemen voor 26,2 miljard dollar, oftewel ongeveer 50 procent meer dan de beurskoers. Het Financieele Dagblad meldde al dat Twitter waarschijnlijk de volgende prooi is. Het artikel laat in het midden of bedoeld wordt dat Microsoft de kopende partij zal zijn, maar gezien hun strategie lijkt dat niet waarschijnlijk. Alhoewel... gezien de eerdere overnames weet je het bij deze club natuurlijk nooit zeker.

De week begon met Macintosh en V&D, DA volgde. We kunnen rustig spreken van een retailcrisis, maar een verrassing kan het allemaal niet zijn. Want alles lijkt te veranderen, en sneller dan ooit, behalve retailers.

Op 3 juni dit jaar schreef ik hier een blogpost over Twitter, dat volgens mij de weg helemaal kwijt was. Aanleiding was de organisatie van een Twitter-congres deze zomer. U heeft het goed gelezen: een congres over twitter. Een communicatietool werd tot strategisch marketinginstrument verheven. De grappen waren natuurlijk niet van de lucht, zoals: "Ik moet naar de huis-aan-huisbladen-workshop" of "Nee, ik kan niet, want dan is ook het radioseminar". Maar goed, het is een mooie aanleiding om eens grondiger te kijken naar de invloed van dit internetfenomeen. Ik deel u mijn bevindingen - in iets meer dan 140 tekens.

Tijdens het mediacongres in februari sprak ik Tom de Bruyne (SUE Amsterdam) en we kabbelden wat over nieuw en traditioneel. Tom zei toen wel iets moois: "Als je nu nog naar een socialmediacongres gaat, heb je het niet begrepen." Toch kwam ik deze week iets merkwaardigs tegen: een congres over Twitter. En ik dacht eerst echt dat het een grap was, maar het bleek serieus. De usual suspects spreken er of zijn dagvoorzitter. Dat betekent dat het natuurlijk allemaal best vermakelijk wordt voor die 140 euro en een vrije dag opofferen lijkt me prima. Maar er klopt natuurlijk iets niet met Twitter zelf. Ik dacht erover na en kon maar tot één conclusie komen: Twitter is de weg kwijt.  

Je wordt wel eens wakker met een idee voor een column, dan moet het eruit. Je staat snel op, sluipt naar beneden en gaat schrijven. Toeval bestaat niet, maar toevallig is het wel: ik heb mijn column af, kijk even op marketingfacts en lees het prachtige verhaal van Tristan. Gevalletje van twee zielen, één gedachte? Toch mijn column maar ingestuurd, blijkbaar zijn er meer die er zo denken. Wie weet kunnen we met z'n allen iets losmaken.

Dit weekend werd ik door mijn oud-businesspartner Ronnie Overgoor gewezen op een interview in Adformatie met 2 ouwe digitale rotten, Adjan Kodde van Mirabeau en Paul Manuel van Tam Tam. Ronnie twitterde dat wij de in het artikel gevoerde discussie over de gescheiden werelden van reclame, consultancy en internet 20 jaar geleden al voerden. Mijn reactie: reclame en internet zijn onverenigbaar. Ik heb het aan den lijve ondervonden.

We slaan door in onze angst rond de privacy. Er wordt een populistische discussie gevoerd, terwijl er eigenlijk niet zo veel nieuws onder de zon is. Behalve dat ING leiderschap toont door als eerste met hun plan te komen en de discussie aan te gaan.

Een dag voor valentijnsdag 2014: tijd voor het grootste media-evenement van het jaar: het MWG Congres. De commissie had haar best weer gedaan, een prachtige line-up. Het thema: "het evangelie van het delen". Op voorhand had ik geen bezwaar. In het bestuur beheer ik onder andere de financiële portefeuille en mijn gedachte was dat daar veel mensen op afkomen. Het was weer de moeite, een congres dat qua prijs/kwaliteit-verhouding nog altijd boven alles uitsteekt. Zoveel is zeker, al was het maar voor de altijd uitzinnige Nico Dijkshoorn.

Recent werd ik benaderd om een recensie te schrijven over het boek van Cor Hospes (@corhospes): ‘Geld verdienen met social media’. Ik ken Cor alleen van Twitter, maar dat is niet zo gek: ik ken zoveel mensen alleen van Twitter. Ook weer zoiets leuks van social media, je denkt dat je veel mensen wel kent die je eigenlijk niet kent. Enfin: geld verdienen willen we allemaal wel, dus ik nam de uitnodiging gretig aan al was het maar om de handeling van de bestelling van het boek te besparen (het eerste geld was ook weer bespaard ;).

Dat Boondoggle het beste interactieve bureau is geworden vind ik terecht. Als je de Nike take Mokum kan bedenken ben je interactief creatief, klaar. Je kijkt naar het filmpje, en na precies 36 seconden ben je klaar met de beoordeling. Hoe anders is dat met KLM surprise. Ik zag KLM surprise voor het eerst op 1e kerstdag vorig jaar. De campagne werd veel bejubeld, en ik begreep niet waarom. Vervolgens heb ik het filmpje nog een keer bekeken een dag later, denkend dat ik gek was, en ik snapte het nog steeds niet. Laat maar lopen.

Het MWG congres was de zeker de moeite dit jaar. Twee op de drie sprekers waren zeer inspirerend, de overige waren wel wat onder de maat. Maar ik was tevreden en vond het een mooie score. Twee dingen vallen op: de eeuwige focus op de verandering, ook heel erg ingezet door dagvoorzitter Joris van Heukelom, die het verder overigens prima deed. Daarnaast de onzin die je op zo’n dag toch weer moet aanhoren over de nieuwe generatie waardoor alles… jawel: verandert. Die blijvende obsessie over de verandering in ons vak, wat een overschatting is dat.