Jaap Bloem

De ontwikkeling van het internet of things zet door, mijn collega Thomas van Manen schreef het onlangs al. Sterker nog, er zijn flink wat aanwijzingen dat de groei het tipping point nadert. En de gevolgen ervan zien we overal om ons heen.

Steve Mann loopt al 35 jaar rond met “computerized eyewear” en van dat slag zijn er nog een paar. Bijvoorbeeld Gordon Bell, de wandelende cameraman, die elk moment van zijn leven vastlegt voor zijn MyLifeBits-project en zijn boek Your Life, Uploaded. Dit soort excessen – want dat zijn het tot op heden: experimenten van excentrieke wetenschappers – vallen allemaal in de wearable computing-categorie, een onderklasse die in de Wikipedia erg klungelig beschreven staat.

Sleutelen aan de dingen waar je dol op bent. Ik herinner me de Deux Chevaux, net zo fashionably eigen als horloge, bril en schoenen. Ons favoriete exoskelet als statement van mode en hobby. Nieuwe spiegel van de sloop, betere motor, handig bakje aan de achterkant, tikje bredere banden. Couponnetje hoogpolig tapijt op de vloer tegen kou en geluid. Marginale verbetering op marginale verbetering. Af en toe een nieuwe, om de kleur, of toch een 2CV6. Je bent ermee getrouwd, je zet hem naar je hand, je kunt er alles mee, en meer heb je qua auto echt niet nodig. 90 op de snelweg en dus nooit een bon.

De New York Times noemde 2012 het cross-over jaar voor Big Data, als term en als technologisch concept. 90 procent van de beschikbare data werd in de afgelopen twee jaar geproduceerd. Maar hoe zetten we die data zinvol in, is de hamvraag halverwege 2013. Hoe slaan we niet alleen alle data die we kunnen vinden op, maar benutten we ook de informatie die schuilgaat in die data? Na een trendanalyse, de belofte van social en predictive analytics en de spanning tussen big data en privacy, is het big data-potentieel het onderwerp van het vierde en laatste rapport van VINT in de Big Data-serie.

De ontwikkeling van Big Data en haar toepassingen zet privacy op scherp. Big Data is een realiteit waar bijzonder veel economische waarde in zit, maar Big Data voedt ook het onbehagen inzake privacy; tussen organisaties en individuen moeten we hier een goede balans in zien te creëren. Privacy in een Big Data-tijdperk biedt nieuwe uitdagingen maar ook kansen, want persoonlijke informatie is smeerolie zowel als brandstof voor de digitale economie.

Het is zover: de glossy editie van ons Zwarte Kant-rapport is uit, compleet met een way-out. Omdat we er de tijd voor hebben genomen, werd een aanverwant artikel in NRC en nrc.next bij herhaling bestempeld als goed getimede publiciteitsstunt. Die publicatie op Kerstavond was natuurlijk hooguit mede naar aanleiding van ons op handen zijnde rapport, want een onafhankelijke redactie laat zich onmogelijk voor een pr-karretje spannen.

De vraag is nu hoe snel we van zwart-wit kunnen overstappen naar kleur, en daarna verder door naar HD en 3D. De concrete adoptie van Big Data in plannen en pilots van veel organisaties is momenteel gericht op wat wij Big Social noemen. Kort en goed gaat het om de klantkant in het verlengde van onze sociale-netwerkactiviteit. Het tweede Big Data-rapport van VINT focust op dit thema door in te zoomen op de voorspelbaarheid van klantgedrag, maar ook op de tools die het mogelijk maken en welke scenario’s in de toekomst niet langer ondenkbaar zullen zijn.

Het wil maar niet doordringen. Ondanks dat de digitale puzzel anno 2012 op hoofdlijnen helemaal is uitontwikkeld en aangekleed, zien we niet hoe de boel digitaal in elkaar grijpt. De economie, de maatschappij, het leven zelf. Op zijn best zien we verbanden om daar onmiddellijk korte-termijnconsequenties aan te verbinden. Maar het volgende moment wisselen we ze net zo makkelijk weer in voor andere. De jaarlijkse hypecycle van Gartner ontleent zijn bestaansrecht aan deze praktijk en versterkt haar helaas. Daarmee is deze technology-cyclus niet veel meer dan kortademige hijgerij en een commerciële poging tot self-fulfilling prophecy.

We verbazen ons altijd over wat er om ons heen gebeurt. Sinds Aristoteles is zulke verwondering steeds de eerste stap naar nieuwe inzichten. Logisch dus, dat de VINT-verkenning Het App-Effect begon met verbazing over hoe nieuwe technologie ons hele sociale en professionele leven heeft veranderd. Mensen onderweg, thuis, op de zaak of in het uitgaansleven: het duurt nooit lang voordat we weer naar onze mobiele devices grijpen. Iedereen is of wil aan de smartphone en de tablet, en vooral ook aan zijn eigen apps. Prachtig al die “tech”: zo mooi en intens is het nog nooit geweest.

Download hier kosteloos het nieuwe Creative Commons VINT-boek “Het App-Effect”.

In alle opzichten is 2012 het jaar van sociale media. Dat was op voorhand al duidelijk, al was het maar, omdat Facebook naar de beurs gaat. Bij een verwachte kapitalisatie van om en nabij 100 miljard wordt Facebook de digitale fastfood-pendant van de McDonald’s-keten. Beide ondernemingen zijn even groot en kenmerken zich door dezelfde snack-cultuur: massaal, toegankelijk, snel en veel. Facebook, Twitter, LinkedIn, Tumblr, Flickr, YouTube, Google+ en nog zoveel meer sociale media absorberen alle aandacht, ze vormen onze belevingswereld en ze bevatten meer dan voldoende kennis en informatie om er doorlopend een dagtaak aan te hebben.

01   2012 will see a New Economy of app ecosystems.
02   Mobile screen devices have become the norm.
03   Tablets and slates are in their clone phase now.
04   Our attention flows through them.
05   As does experience.
06   And for that matter human knowledge.
07   Two dot O is far too shallow.
08   And so is so-called ‘social’.
09   Appification blossoms at a frantic pace.
10   APPs are the new All-Purpose Programming.
11   Hail this new mobility of attention, experience & knowlegde!
12   Appy New Economy, therefore, only 12 years after.

From economy to technology > read on . . . >

Op de High Tech Campus in Eindhoven was 15 november 2011 de dag van het allereerste Bedrijf Zoekt App-event. Erg toepasselijk, die knipoog naar het dating-programma Boer Zoekt Vrouw. Want met mobiele apps is onze relatie inmiddels minstens net zo intens en succesvol. Laatst nog in de Wall Street Journal: My Teacher Is An App. Mobiele apps op public-high-schools in Amerika. Middelbare scholieren die les krijgen op hun mobiele devices. Leuk voorbeeld, maar er is natuurlijk ongelofelijk veel meer aan de hand. In plaats van superlatieven te debiteren gaan we er hier van 10 spannende kanten naar kijken. Naar apps en de crisis, naar mediageneraties, naar het fenomeen killer app en Mobile Business Intelligence, naar de ontwikkeling van IT, naar empowerment, engagement en de Digital Commons, naar stelselmatige app-innovatie en naar de intersectie, de kruising, van technologie en Liberal Arts. Alles in de context van een economie waar aandacht (Attention Economy), beleving (Experience Economy) en kennis (Knowledge Economy) de drumbeat zijn. De verdere uitbouw van die voedingsbodem is waar het uiteindelijk allemaal om draait.

Dag in dag uit speelt doorlopend diezelfde ene vraag. Of we onze tijd niet veel te veel verdoen met dingen, die eigenlijk nooit prioriteit hadden moeten hebben. Vroeger vielen we daar maar 2x in ons leven aan ten prooi: als ongemotiveerde pubers, die de dynamiek van het echte leven moeten ontdekken en in de postpuberteit natuurlijk. Tegenwoordig komen er in alle leeftijdscategorieën steeds meer pubers bij. Want internet houdt je jong nietwaar, en daar gebeurt het. Aanraakschermpjes en apps bepalen onze beleving, onze aandacht en onze kennis. Beleving, aandacht en kennis. Laten dat nou net die drie centrale economische pijlers zijn: van de Attention Deficit

Economy wel te verstaan. Zulk schraal deviant gedrag is een mediakwestie en was de afgelopen eeuw al heel normaal en irritant. Maar met mobiel internet rijzen prikkels en verleiding nu pas echt de pan uit. Live Your Life to the Max! Duik in de bruisende interactie met al je internetvrienden. Geen tijd meer voor kennis, geen tijd meer voor aandacht. In plaats daarvan pure beleving en vooral allemaal hartstikke “sociaal”. Hoe irreversibel is dit? Veranderen onze hersenen? Wie heeft er geen digitale AD(H)D? Worden we op die manier niet ook eigenlijk steeds dommer? Op de avond van 16 november bespreken we deze materie in het Arminius Denkcafé te Rotterdam.