De Google van lost and found

29 januari 2019, 12:00

In iedere honderd hotelkamers worden per nacht één a twee voorwerpen vergeten. Een festival met duizend bezoekers waar gedronken wordt, levert meer verloren spullen op dan eenzelfde festival zonder drank. Hanneke Stegweg, founder van iLost, heeft de cijfers zo paraat. Niet voor niets. Sinds 2013 werkt Stegweg aan haar droom om de Google van lost en found te worden.

“Wij brengen gevonden voorwerpen terug bij de eigenaar en dat doen we door software: de Google van lost en found. We proberen het voor vinders zo eenvoudig mogelijk te maken om hun vondsten online te zetten. Zo wordt het irrelevant waar iets is verloren. De eigenaar kan zelf kijken, claimen en laten thuisbezorgen.”

Aanvankelijk dacht Stegweg, indertijd werkzaam in de logistiek, aan het verzamelen van alle gevonden voorwerpen in een grote loods. Deelname aan de Startup Bootcamp veranderde haar idee in een online tech-startup. Met als eerste uitdaging: hoe creëer je een plek waar zowel verliezers als vinders samenkomen? Stegman besloot zich eerst op de vinders te richten: “Dat zijn organisaties. Hoe groter de organisatie, hoe meer gevonden voorwerpen ze hebben. Het kan een hotel zijn, die vinden honderden voorwerpen per jaar. Ons pad naar een wereldwijde database voor gevonden voorwerpen, loopt via die organisaties. Zij maken aan hun gebruikers bekend: heb je iets verloren, kijk op iLost. Op de website van de organisatie worden verliezers doorverwezen. Dat geldt voor zowel het GVB als het Rijksmuseum, en inmiddels vele anderen. Zo doen de organisaties eigenlijk onze marketing.”

“De organisaties doen eigenlijk onze marketing”

Het is natuurlijk essentieel dat gevonden voorwerpen naar de juiste eigenaar teruggaan. Dat lukt door de zogenaamde geheime kenmerken. “Heel veel voorwerpen zijn voor niemand interessant, dat is heel makkelijk. En vrijwel alle voorwerpen hebben geheime kenmerken: een foto op een camera, een nummer van een iPhone, de kleur van een binnenvoering, foto’s in een portemonnee. Iemand moet direct aangeven wat de geheime kenmerken zijn, dan hoeft de organisatie alleen nog maar te controleren of het klopt. De organisatie voert alles in, alles is volgbaar, deels zichtbaar, met uitzondering van de geheime kenmerken. Iemand die iets zoekt, meldt zich. Ze hoeven alleen maar ja of nee te klikken. Op het moment dat iemand kiest voor laten bezorgen, krijgen ze automatisch een verzendlabel in de iLost-omgeving. Dan regelen wij het verder. Wij ontzorgen.”

Organisaties gaan graag in zee met iLost. Gevonden voorwerpen zijn over het algemeen namelijk veel gedoe: het kost soms een paar dagen voordat een voorwerp bij de balie belandt en eigenaren blijven vaak bellen. “Dat is ook de reden dat partijen voor iLost kiezen: los and found is nooit core business, het is altijd gedoe, maar de impact voor je klant is zonder meer gigantisch. Het is heel persoonlijk, het is je laatste contactmoment en als iemand dan ontdekt dat het proces geen uren gaat kosten, maar dat het object online staat en ook nog thuisbezorgd kan worden, dan krijg je een soort van wow-effect. Het heeft een hele positieve impact op een organisatie.”

“Gevonden voorwerpen: het is nooit core business, het is altijd gedoe, maar de impact voor je klant is gigantisch”

Organisaties betalen op basis van de aantallen gevonden voorwerpen die zij online zetten. Ze willen betalen, omdat er taken intern mee wegvallen. “Vroeger belden mensen met de vraag: hebben jullie mijn zwarte portemonnee gevonden? Maar ze hebben er misschien wel zestig gevonden. Hetzelfde geldt voor fietssleutels. Daar moest een medewerker dan werk van maken, ten koste van ander werk. Dan wordt er gezocht in de bak: nee, we hebben het niet. Een dag later wordt er weer gebeld: is de schoonmaker al geweest? Hebben jullie het nu wel gevonden? De telefonische inlichtingen dalen met onze tussenkomst enorm. Bij vervoerders staan verloren voorwerpen altijd in de top drie van redenen om te bellen. Daar zit echt een toegevoegde waarde.”

Dieseltje

Stegweg zegt heel veel aan Startup Bootcamp te hebben gehad. “Ik dacht: als iemand mij 10.000 euro wil geven, dan zou dat fantastisch zijn. We zijn eruit gekomen met 5 ton financiering en een angel die ons de gelegenheid heeft gegeven om daadwerkelijk iets te gaan doen.”

Op dit moment draait iLost break-even. “Wij zijn een soort van dieseltje, niet een sexy hockystick.” De groei gaat stapje voor stapje, waarbij de ogen zeker ook op het buitenland zijn gericht. “Denk niet dat omdat je het hier al kan, dat je het overal wel even doet. Klein beginnen, het liefst met een betalende klant, waarmee je de kinderziektes eruit haalt. Steeds opnieuw valideren, alles in de smiezen hebben en dan pas een volgend land. We hebben een hotel in België, een ziekenhuis in Limburg en de volgende grote stappen gaan we in Frankrijk zetten.”

“De learning curve blijft gewoon hartstikke stijl”

iLost heeft inmiddels meer dan 80.000 gevonden voorwerpen bij de rechtmatige eigenaar bezorgd. Het zijn de organisaties die daarvoor betalen. De mensen die een voorwerp zoeken kunnen dat gratis doen. “Stel, je logeert altijd in dat hotel of zit vaak in de kroeg op de hoek en vervolgens verlies je je sjaal en dan hoor je: je moet wel 3 euro betalen om de sjaal terug te vinden. Dat willen organisaties niet. Nu weet ik dat en klinkt het logisch, maar dat zoektochtje kost tijd. Wij hebben wel eens uitgerekend: één gevonden voorwerp bij de grote organisaties kost 25 euro, terwijl er uiteindelijk maar 6 procent van de spullen terugkomt bij de eigenaar.”

Al die inzichten houden het werk interessant voor Stegweg. “En wat heel erg gaaf is, is dat je elke keer in een nieuwe fase van je bedrijf komt. Je hebt iedere keer weer die zoektocht. Nu gaan we dat internationale pad bewandelen. De learning curve blijft gewoon hartstikke stijl en het is elke keer nieuw. Enerzijds bestaan we al bijna zes jaar, maar anderzijds is het: hoe gaan we er nu voor zorgen dat we in verschillende talen en andere tijdzones onze service organiseren? Er zijn iedere keer weer zoveel nieuwe impulsen.”

Leonieke Daalder is politicoloog en journalist. Ze werkte voor onder meer Radio Noord Holland en de VPRO. Bij de laatste omroep was ze verantwoordelijk voor crossmediaal project 3VOOR12 dat onder haar leiding onder meer de Prix Europa, Gouden Pixel, Pop Pers Prijs en UPC Digital Award won. Ze is een van de oprichters van Fast Moving Targets. Ze schrijft, interviewt, onderzoekt, filmt, presenteert. leonieke.daalder@gmail.com

Categorie
Tags

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!