Over opgevoerde scootmobiels en online design

23 juni 2014, 07:30

Een maandje of vier geleden nam ik mevrouw Van Santen, mijn oudtante van 84 jaar, mee naar een door de buurtvereniging georganiseerde workshop elektrotechniek. Ze had al vaak laten vallen dat ze daar erg graag naartoe wilde. En aangezien ik de beroerdste niet ben, toog ik zes achtereenvolgende dinsdagavonden met haar naar de plaatselijke werkplaats. En inderdaad, de workshop bleek een groot succes: ze soldeerde al snel als de beste, verslond alle verkrijgbare vakliteratuur en schroefde na vier lessen al haar eerste elektromotor in elkaar. Mevrouw Van Santen was tevreden en ik stak de opgebouwde karmapuntjes in m’n zak.

Een maand geleden hoorde ik dat de lokale supermarkt moest sluiten wegens een verwoest interieur en een deels ontzette pui. Een dame op leeftijd met een buitensporig opgevoerde scootmobiel bleek de oorzaak. U raadt het al. Toen ik mevrouw Van Santen erover sprak, kreeg ik vooral verontwaardiging en verwijt terug. Ze zei dat ik haar er best van had mogen weerhouden die workshop elektrotechniek te doen. Ik stond perplex. Met de supermarkt lag ook mijn karma in puin.

Met of voor de klant

Natuurlijk is dit verhaal niet echt gebeurd. Ik heb ons nooit ingeschreven voor een workshop elektrotechniek, er is geen supermarkt in puin gereden en al helemaal niet door mevrouw Van Santen, want die bestaat helemaal niet. Maar waar deze anekdote vooral een absurdistische ondertoon heeft, is deze wel degelijk metaforisch voor wat er vaak in de wereld van online design gebeurt.

Klanten zoals mevrouw Van Santen bestaan namelijk wel. Klanten die met een vaag idee en zonder kennis vooraf, maar wel met een heel specifieke vraag, een online bureau inschakelen in de veronderstelling dat hun probleem opgelost gaat worden. Fijn dat dat vertrouwen er zo snel is, maar als dan de verwachtingen niet goed gemanaged worden door het bureau, is het resultaat bijna altijd teleurstellend. Werken mét de klant is immers heel wat anders dan werken vóór de klant.

De vraag achter de vraag

Beter zou het zijn geweest als van te voren al duidelijk was geworden waarom mevrouw Van Santen zo graag die workshop elektrotechniek wilde volgen. Dan was vanaf het begin helder dat de oplossing niet lag in een opgevoerde scootmobiel, maar in bijvoorbeeld zoiets als een boodschappen-bezorgservice. De vraag achter de vraag boven water krijgen.

Juist dáár zie ik een belangrijke rol voor de visueel ontwerper weggelegd. Die kan als geen ander laveren tussen de emoties, wensen, werkelijke behoeften en verwachtingen van de klant, en de grillige realiteit die op het scherm van de eindgebruiker, de klant van de klant, getoond wordt.

Ontwerp de oplossing

De ontwerper heeft het tegenwoordig trouwens niet makkelijk. Waar hij vroeger uitgebreide en klikbare wireframes van de interactieontwerper kon verwachten, moet hij het nu doen met een schetsje of vier. Ook de front-enddesigner ontwerpt steeds meer zelf en trekt met animaties en gedrag het visuele resultaat naar zich toe. De designer moet dus steeds meer reageren op de (on)mogelijkheden van overige disciplines. Ook het samenwerken anno nu is een uitdaging, waarbij de klant over de schouder van de ontwerper meekijkt met elke pixel die verschoven wordt en die na een weekje of twee toch echt wel resultaat verwacht.

Ik kan daar maar één ding op zeggen: laten we deze ‘onzekerheid' als ontwerpers omarmen. Een beetje creatieveling gedijt, als het goed is, het beste wanneer de situatie nieuw is en het eindresultaat nog onzeker. De wereld om ons heen verandert ook continu en dat is maar goed ook. En wat is er nou mooier dan ontwerpen? Nieuwe dingen maken en je publiek helpen en verrassen tegelijkertijd! Vasthouden aan het verleden, omdat je ‘het altijd al zo gedaan hebt’, is net zoiets als reclame maken voor Startpagina: je weet vooraf al dat het niet gaat werken.

Ik pleit voor een nieuw soort ontwerper. Eentje die een meer adviserende rol heeft en die samen met de klant een gevoel creëert in plaats van een set pixelperfect uitgewerkte designs. Eentje die de vraag achter de vraag durft te stellen, in plaats van te draaien wat gevraagd wordt. Hierdoor weet je als ontwerper welk probleem opgelost moet worden, voelen de klant én de klant van de klant zich begrepen en kan elke discipline binnen het team shinen.

Zo heeft mevrouw Van Santen zelfs tijd over voor een potje bingo terwijl haar boodschappen thuisbezorgd worden. Karma!

Remco Homberg
Senior visual designer bij Redhotminute

Remco wordt blij wanneer hij met concept en design problemen kan oplossen voor merken, de gebruiker een lach kan bezorgen en de wereld wat mooier kan maken. In 2001 begon hij als illustrator onder de naam Panc pixelart met een altijd humoristische ondertoon de wereld in te slingeren. Vanaf 2008 verbreedde hij zijn horizon door als senior designer de online presence van mooie merken als NS, Tweede Kamer, Holland Festival, Van der Valk en Randstad meer waarde te geven. Illustratie, identiteit, website, app of animated infographic; Remco denkt middelenvrij, zolang de uitkomst maar klopt.

Categorie

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!