De online informatie zoeker zorgt voor meer word of mouth

1 juli 2008, 06:30

Uit een studie van BigResearch blijkt dat personen die online productinformatie zoeken en prijzen vergelijken voordat ze iets kopen in een winkel, significant vaker (60 procent) regelmatig advies geven aan anderen over producten die zij hebben gekocht, dan mensen die dit online huiswerk niet doen.

{title}

(* plaatje afkomstig van het artikel over deze cijfers op Marketingcharts.com)

Hoewel het een verschil kan zijn dat in de loop der jaren wegebt (de online informatie zoekers uit het onderzoek zijn op dit moment jonger dan gemiddeld en hebben meer inkomen en een hogere positie binnen het werk) is het op dit moment dus inderdaad feit dat je niet alleen online gevonden moet kunnen worden om meegenomen te worden in een aankoopbeslissing van de online zoekende mensen, maar het beïnvloedt ook indirect de niet online zoekende mensen! Conversie vanuit aanwezigheidscampagnes zullen dus feitelijk hoger zijn doordat een belangrijk deel van de verkopen via word-of-mouth hierdoor worden bepaald.

Om nogmaals aan te geven hoe belangrijk word-of-mouth is bij verkoop: uit dit onderzoek blijkt tevens dat bijna de helft (49%) van alle volwassen in dit onderzoek zich laat leiden door aanbevelingen bij het uit eten gaan, 42.6% beïnvloed wordt bij de aankoop van elektronica en 38% bij het maken van keuzes bij het boodschappen doen.

Ton Wesseling
Conversion optimization & experimentation specialist bij @ Ton Wesseling

Ik begon met het bouwen van websites in de jaren 90, werd een webanalist & conversie verbeteraar in 2002, begon met A/B-testen in 2004 en werd een CRO freelancer in 2006. Sinds 2006 heb ik meer dan 50 organisaties geholpen met hun conversie optimalisatie werk en uitdagingen. Mijn ervaring strekt zich uit van travel tot retail en van uitgevers tot overheidsorganisaties. Ik heb gewerkt met lokale en internationale klanten, met het MKB en met grote organisaties. In de loop der jaren ben ik conversiebureaus (o.a. Online Dialogue), conversie gerelateerde websites (o.a. Webanalisten.nl) en tools (o.a. ABtestguide), conversietrainingen (o.a. A/B-testing mastery course) en conversie evenementen (o.a. Conversion Hotel en de Experimentation Culture Awards) gestart. Mijn grootste liefde voor het conversie- en experimenteerwerk is echter nooit veranderd in iets anders dan het werk zelf (en anderen er enthousiast over maken). Deze mentaliteit weerhoudt me er ook van om als conversieprofessor te eindigen die al meer dan 10 jaar niet het eigenlijke CRO-werk meer heeft gedaan...

Categorie
Tags

10 Reacties

    wesseling

    Dan kunnen we elkaar de hand schudden, probeer hetzelfde aan te tonen, ik moet het zorgen dat bedrijven de dialoog aangaan met het (potentiële) klanten nog nog te vaak pushen door te schermen met reputatieschade als eerste reden om de dialoog aan te gaan. Verkoopt goed, maar dat moet niet de reden zijn om directiekamers te overtuigen!


    1 juli 2008 om 07:19
    Gijsbregt

    @ ton

    De vraag is of deze mensen sowieso niet al advies zouden geven aan anderen en online als (extra) bron gebruiken. Ofwel: wat is oorzaak en wat is gevolg? Dit zijn de mensen die ook lid zijn (of waren) van de consumentenbond. Sommige mensen hebben nu eenmaal veel lol on het beïnvloeden van anderen.

    Neemt niet weg dat deze mensen wel degelijk anderen beïnvloeden en daarvoor internet gebruiken. Dus goed scoren in online vergelijkingsites en op blogs blijft een vereiste.


    1 juli 2008 om 07:37
    wesseling

    @gijsbregt goede constatering: mensen die veel advies geven zoeken van nature meer informatie online. Beetje in lijn met mijn aanname dat internetgebruikers van nature meer behoefte aan informatie heeft dan de niet internetgebruiker. Maar inderdaad, je moet gevonden kunnen worden. Als dat niet zo is, was je al nergens en nu blijkbaar nog veel meer niet 🙂

    @marc forrester is inderdaad een mooie bron. Ik heb echter zelf het idee dat zij met name de markt in kaart brengen en het gedrag van mensen. Ik mis daar dan net de echte harde cijfers. Als ik als bedrijf A onder voorwaarden B en C mijzelf openstel tot online communicatie wat voor een impact heeft dit op korte en lange termijn onder aan de streep (en tegen welk risico). Of andersom, wanneer ga ik als consument echt over tot aankoop van een dienst of product. Naar bedrijf toe dan weer: de inzet van welke middelen leidt tot welke gevolgen?


    1 juli 2008 om 08:00
    Marc Drees

    @Ton:

    Volgens mij lees jij Forrester dan niet. Als er 1 partij is die interactieve marketing technieken kwantitatief in beeld brengen zijn zij het wel. En met hun Technographics database heb je zo ongeveer alle getallen waar je ooit van zou kunnen dromen


    1 juli 2008 om 10:47
    wesseling

    CORRECTIE: @Marc bovenstaande bericht kwam niet van Reinout Wolfert, mijn collega bij webanalisten.nl, maar van mijzelf. Het nadeel van gedeelde van dezelfde pc gebruiken… @Reinout excuses, ik kon dat niet meer wijzigen.


    1 juli 2008 om 11:06
    Sytse

    Ik vraag me bij zoiets dan ook gelijk af of het niet veel meer met een stukje psychologie te maken heeft. Wie het boek ‘The paradox of choice’ gelezen heeft, ken de onderverdeling maximizers en satisfiers wel. Waarbij maximizers bij het maken van een keuze voor het best haalbare gaan (laptops, mobiele telefoons etc.) en satisfiers een bepaalde standaard willen halen (wc-papier, tandpasta etc.) en dat goed genoeg vinden.

    Mensen die informatie op internet gaan opzoeken investeren hier (veel) tijd in: een eigenschap van de maximizers. Als dan achteraf blijkt dat er toch nog iets beters te vinden was, is de teleurstelling ook groter. De maximizer ging immers voor het best/hoogst haalbare.

    Mensen die dus productinformatie opzoeken op internet neigen in mijn optiek naar de categorie maximizers. Ik heb daarom het idee dat deze er meer over gaan vertellen met andere mensen om de keuze die ze hebben gemaakt te rechtvaardigen (en door andere mensen bevestigd te zien worden). Ze hebben er tijd in gestoken en willen niet ongelijk hebben, dus zorgen ze ervoor dat ze zeker weten dat daar waar je tijd ingestoken hebt het best is en goed is. (kan anders weer leiden tot cognitieve dissonantie)

    Of de verklaring klopt, geen idee. Kan het niet echt onderbouwen met onderzoeken of cijfers, slechts met mijn minimale amateur psychologie interesse 🙂


    1 juli 2008 om 12:57
    wesseling

    @Syste @Robert beiden dank voor deze waardevolle input.

    @Systse ik kan me prima vinden in je psychologische redenering. Zelf ben ik ook een maximizer, maar de vele tijd die het zoeken op internet vergt en de steeds meer beperkte berschikbaarheid van deze tijd heeft er bij mij in de loop der jaren voor gezorgd dat ik bijvoorbeeld mijn vakantie niet meer online uitplus. Te veel keus, te veel aanbod en er zal altijd iets beters te vinden zijn (waardoor je te laat bent voor iets dat best goed was). Ik loop nu gewoon (weer) naar een reisbureau en vertel wat ik wens en tegen welk bedrag. Daarna kies ik uit de mogelijkheden die worden aangeleverd (en hoef ik zelf verder niets te regelen). Geeft ook minder stress. Bestaat er ook een categorie voor maximizers met te weinig tijd om te maximizen, of ben je dan gewoon een satisfier 🙂

    ontopic: leuk dat maximizers dan vaker advies geven, maar in hoeverre hebben zij ook echt invloed. Kunnen zij andere maximizers wel beinvloeden en laten satisfiers zich juist alleen door andere satisfiers beinvloede?

    @Robert wordt het TNS NIPO / Sanoma rapport openbaar? Zeer benieuwd naar de inhoud!


    1 juli 2008 om 20:35
    bhaOmxXPDg

    resource buy tramadol online cod overnight – tramadol hcl compared to percocet


    16 oktober 2013 om 22:24

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!