Online videofiel blijkt WOM Transmitter: Gelooft u het?
Kwam de Ster gisteren mee. Het kijken naar online video’s wordt steeds populairder (zie ook: Medianieuwtjes). 79% van de Nederlanders van 13 jaar en ouder zegt wel eens online video te kijken en 19% daarvan doet dit zelfs dagelijks. Dat moet blijken uit een gezamenlijk onderzoeksinitiatief van Ster, Microsoft Advertising en Mindshare. Opvallend voor de marketeer is dat ruim een kwart van de online videokijkers tussen de 13 en 50 jaar aangeeft (bijna) dagelijks online video te kijken. Die zware kijker is vaker hoger opgeleid (59%), man (67%) en jonger dan 34 jaar (67%).
Hij praat vaker over de filmpjes die hij ziet dan mensen die minder online video kijken. De gebruikers die veel kijken én er veel over praten, worden door Ster “transmitters” genoemd (bron: Susan Davies, Millward Brown). Transmitters zijn interessant voor een adverteerder omdat zij sterk merkgeoriënteerd zijn. Dit betekent dat ze meer merkbewust zijn, meer merken gebruiken en graag en regelmatig over merken praten. Het bereiken van deze mensen heeft daarom een positieve invloed op het word-of-mouth-effect. Zeggen de onderzoekers. Vraag van vandaag: gelooft u die laatste opmerking, weten adverteerders dit, welke mogelijkheden liggen er dan nog en voor de dieperdenkende marketingfilosofen onder u. Zou dit een echt voorteken over het eind van broadcast-televisie zijn? Voor Facts Inside, de mooiste of beste reacties zetten we op dode bomen.
Binnen het Nederlands Instituut voor Marketing verantwoordelijk voor de het merkmanagement van NIMA, content (die we al dan niet in samenwerkingen met leden en derden publiceren) en verbindingsofficier richting pers en stakeholders. Ik was van 2018 tot 2024 Hoofdredacteur van Marketingfacts. Studeerde in 1995 af (hbo Communicatie) en werkte bij een aantal corporates (Albert Heijn, DaimlerChrysler/debitel en Praxis), bureaus (Van Oorschot, Coebergh), maar vooral bij B2B-vakmedia (Telecommerce, Tijdschrift voor Marketing, Marketingonline, MarketingTribune, Marketingfacts) en inmiddels dus bij de beroepsvereniging voor professionals in marketing. Marketing-nerd. Professional Consumer. Retailmarketing. Leest/luistert/kijkt alles wat los en vast zit over innovatie in marketing. Bedenker van de NIMA Marketing Day.
“Het bereiken van deze mensen heeft daarom een positieve invloed op het word-of-mouth-effect. Zeggen de onderzoekers. “
Ja, dat zal wel. En hoe bereik je deze mensen, staat dat ook in het onderzoek? Dat is toch precies waar hem de crux zit? Ik geloof best, dat heavy video-users veel over de video’s praten die ze gezien hebben. Dat ze ook sterker merkgeorienteerd zijn, da’s prachtig. Dit is volgens mij geen teken voor het einde van broadcast televisie, eerder wederom een indicatie van een versplinterend publiek dat moeilijk op een oldschool manier te vangen is.
hier worden mijns inziens 2 dingen door elkaar gegooid. dat mensen steeds meer “videosnacken” is duidelijk, maar dat betekent geenszins het einde van lineaire tv.
@matthijs – denk je niet dat er sprake is van versplinterd gedrag ipv versplinterend publiek? de consument is steeds moeilijker in vakjes te delen;
en word-of-mouth- ;is het send to a friend principe dat al niet?
@ John Dat weet ik niet zo zeker. n=1, maar ik schat zelf dat ik in vijf jaar van 20 tot 30 uur tv in de week naar minder dan vijf uur ben gegaan en kennelijk ben ik de enige niet in m’n segment. Als die trend overslaat naar andere groepen mediaconsumenten, kijken we met z’n allen geen lineaire tv meer.
@Luuk, dat het gedrag van jou en vele anderen veranderd is, lijkt me duidelijk. Dat dat veranderde gedrag ook opgepikt wordt door broadcasters blijkt uit Programma Gemist,Hulu,BBC iPlayer etc.
maar dat is additioneel en niet direct vervangend.
wat ik wel geloof is dat een aantal lineaire zenders ofwel VOD-achtig worden of uit de lucht gaan.
@John: Ik denk dat een versplinterend publiek versplinterd gedrag vertoont ;-). Als niet vandaag, dan morgen.
Merken, wat is ook alweer de toegevoegde waarde van een merk voor de mensheid? Vroeger kon men kwaliteit en rommel onderscheiden door de bijbehorende merknaam te onthouden. Dat werkt al lang niet meer want het is allemaal waardeloze rommel.
YouTube genereert een hoop Word-Of-Mouth ja. Echter, marketeers die daarop in willen spelen lopen op glad ijs denk ik — als ik ‘het doorvertel’ wil ik immers het gevoel hebben dat ik zelf, uit eigen wil en initiatief, anderen op de hoogte stel. Ik zal op alle manieren willen vermijden dat ik gemanipuleerd word door een zorgvuldig ontworpen marketingtruc. Ik wil entertainen en geëntertained worden.
Dat is het leuke van succesvolle virals: er is wel degelijk over nagedacht, maar de verschijning ervan in het dagelijks leven van de kijker is zo spontaan en indrukwekkend dat deze het direct wil doorvertellen. Wat mij betreft faalde “Gusty” daar bijvoorbeeld jammerlijk — “iedereen praat erover”? Dat bepaal ik zelf wel. De “baby van Bassie” daarentegen was briljant! Zo werkt het denk ik op Youtube ook — de ‘volks-psyche’ is zo grillig als de nacht.
De verschuiving zit niet alleen aan het kanaal en de distributie (ALLE traditionele tv wordt ip based), maar juist aan de producentenkant.
Iedereen kan voor iedereen tv maken: Van de ‘kat op ’t skateboard’ voor je vrienden, de clip inclusief gaaf muziekje van de baby voor je grootmoeder in canada, tot en met twee gasten op een bank (diggnation) met honderduizenden kijkers en ikzelf; met tv gericht op de creative minded marketing/media professional.
Er ontstaan hiervoor nieuwe modellen, die sterk afwijken van de huidige modellen van tv. Daar ben ik met Blue Shots mee bezig, daar is You Tube mee bezig en daar zijn alle a-merken, uitgevers en adverteerders mee aan ’t stoeien. Deze laatste groep zijn in mijn ogen een belangrijke groep nieuwe tv makers (beter en leuker dan plat blijven adverteren).
En ja, over tien jaar is 95% van wat we nu ’tv kijken’ noemen geevolueerd naar ‘any time, any place, any device’. Wat NIETS te maken heeft met ‘lekker passief een avond naar beeld loeren met chips en bier’. Dat blijft. Alleen de gedachte dat je tot half 11 ’s avonds moet wachten op een aflevering van 24, omdat een ‘zender’ het dan pas ‘uitzendt’ is tegen die tijd een ridicule gedachte.
Ik heb de televisie vorig jaar afgegeven. Ik merkte dat de content die ik keek, helemaal niet de content was waar ik naar op zoek was. Het was gemakkelijk om televisie te kijken en dat was dan ook de voornaamste reden waarom de televisie vaker aanging. Het is toch wel interessant. Maar ik vroeg me af in hoeverre het bijdroeg aan de doelen die ik voor mezelf gesteld had, is dat interessante ook belangrijk voor wat ik wil bereiken? Ik kijk nog steeds veel video, maar heb mijzelf gedwongen om zelf op zoek te gaan naar die content die er voor mij ook echt toe doet. Je hebt maar 24 uur op een dag en ieder uur TV is weer een uur niet zelf gericht opgezocht.
Ik denk dat de videosites zoals YouTube veel waarde krijgen als ze het profiel goed (mogen) opslaan. Ze kunnen per kijker (die ingelogd is) zien, welke leeftijd ze hebben en welk kijkgedrag ze vertonen. Als blijkt dat ze binnen de persoonlijkheid vallen waarbij ze waarschijnlijk veel WOM gegenereren, heb je inderdaad een hogere advertentie waarde als persoon zijnde.
Als je geen doelen hebt in het leven en/of gewoon algemeen geinformeerd wil zijn, is de televisie een prima middel om een common shared memory op te bouwen met de rest van de mensen om je heen. Als je je wil differentiëren/specialiseren in de markt, zul je kijken naar dingen waar de rest niet naar kijkt. Je gaat op zoek naar een nieuw netwerk die niet gebaseerd is op plaats, maar op interesse gebied waarbij mensen over de gehele wereld met dezelfde interesse je (professionele) netwerk worden.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!